بیوگرافی کامل داریوش اقبالی

داریوش اقبالی (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ در تهران) معروف به داریوش، خواننده، بازیگر و فعّال اجتماعی ایرانی است.


پیش از انقلاب ایران

در ۱۳۴۹ با حسن خیاط‌باشی آشنا شد و همین آشنایی موجب ورود رسمی او به موسیقی حرفه‌ای شد. در همین سال او با ترانهٔ به من نگو دوست دارم با آهنگسازی ترانه‌سرا و آهنگساز جوان درویش مصطفی جاویدان به شهرت رسید. نخستین ترانه مستقل او ترانه نبسته پیمان با شعری از علی گزرسز (رها) و موسیقی خودش است.

داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگ‌های سیاسی مانند جنگل، بن‌بست، بوی خوب گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، مدتی زندانی شد. او در ترانهٔ علی کنکوری از زندان به عنوان دانشگاه نام می‌برد. همچنین دوران همکاری داریوش، بابک بیات و ایرج جنتی عطایی به دوران طلایی پاپ معروف است. داریوش همکاری با شماری از چهره‌های سرشناس موسیقی پاپ ایران مانند منوچهر چشم آذر، بابک افشار، آندرانیک و بویژه آهنگساز نامدار موسیقی ایران صادق نوجوکی را در کارنامه خود دارد. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری و اردلان سرفراز نیز از جمله مشهورترین ترانه سرایانی هستند که در این سالیان با داریوش همکاری داشته‌اند.
کنسرت داریوش در روتردام، هلند، اکتبر ۲۰۱۴
پس از انقلاب ایران

با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، داریوش نیز مانند بیشتر خوانندگان پاپ ایرانی، از کشور خارج شد. داریوش در وبلاگ شخصی خود دلیل خروج از ایران را چنین بیان کرده: «پس از انقلاب ۱۳۵۷ و به دنبال کشتار، خونریزی و خفقان حاکم بر سرزمینم، مجبور به ترک وطن شدم. از آن زمان تا حال، در سفری بی‌انتها، می‌کوشم در کنار هموطنانم سرود ایرانی آزاد را هم‌صدا شوم».

او در طی سال‌هایی که بیرون از ایران بوده، همواره از پناه‌جویان ایرانی حمایت کرده‌است و در تظاهرات‌های حمایت از این افراد فعال بوده‌است و نیز با تشکیل بنیادهایی همچون آینه به حمایت از مبتلایان به اعتیاد برخاسته‌است.

استفاده از ترانه‌ها و اشعار افرادی نظیر اردلان سرفراز، ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، سیمین بهبهانی، مینا جلالی، هما میر افشار، زویا زاکاریان و بزرگانی چون مولانا و حافظ شیرازی، پرداختن به موسیقی اجتماعی، خواندن ترانه‌هایی که بار اعتراضی نسبت به وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران از جمله فقر، آزادی و اعتیاد را دارد و نیز برخورداری از صدایی خاص، او را به یکی از پرطرفدارترین و محبوبترین خوانندگان ایرانی تبدیل نموده‌است.

داریوش هم‌اکنون ساکن شهر لس‌آنجلس در ایالات متحده آمریکا می‌باشد و دارای یک فرزند دختر و یک فرزند پسر به نام‌های بیتا و میلاد است.
اسیدپاشی به صورت داریوش توسط زنی که مورد بی‌توجهی او قرار گرفته بود. ۲۵ مرداد ۱۳۵۶
اعتیاد

پس از سال‌ها اعتیاد، او در سال ۲۰۰۰ (۷۹–۱۳۷۸) سرانجام تصمیم به ترک می‌گیرد. ترانهٔ معجزه خاموش اشاره‌ای به همین نقطهٔ عطف در زندگی اوست. اولین برنامه رسمی داریوش به نام آینه در رادیو AFN (میبدی) بود و در سال ۲۰۰۳ سایت بهبودی را که اولین وب‌گاه ایرانی برای کمک به معتادان و خانواده‌ها بود راه‌اندازی کرد و سپس با همکاری دو پزشک، بنیادی به نام آینه تأسیس کرد تا به یاری معتادان برود. گفته می‌شود از زمان تأسیس این بنیاد تاکنون نزدیک به ۴۰ هزار نفر ترک اعتیاد کرده‌اند.

بعد از رادیو او تصمیم به گسترش کار خود می‌گیرد و برنامه آینه را در تلویزیون‌های ۲۴ ساعته ادامه می‌دهد او همچنین در همایش‌ها و کنفرانس‌های متعدد ترک اعتیاد شرکت کرده‌است.
ترانه‌شناسی
نوشتار اصلی: ترانه‌شناسی داریوش اقبالی

    صدایم کن
    به من نگو دوستت دارم (۱۹۷۰)
    بن‌بست
    سال ۲۰۰۰ (۱۹۷۸)
    نیستی
    نازنین (۱۹۹۰)
    چشم من (۱۹۹۱)
    فریاد زیر آب (۱۹۹۱)
    نفرین نامه (۱۹۹۲)
    نون و پنیر و سبزی (۱۹۹۲)
    زندونی (۱۹۹۲)
    جنگل
    پرنده مهاجر
    ندیم
    معشوق همین جاست
    سفره سین (۱۹۹۴)
    مسبب
    بچه‌های ایران (۱۹۹۴)
    امان از (۱۹۹۵)
    آشفته بازار (۱۹۹۶)
    آهای مردم دنیا (۱۹۹۷)
    گل بیتا (۲۰۰۰)
    رومی (۲۰۰۳)
    دوباره می‌سازمت وطن (۲۰۰۳)
    راه من (۲۰۰۵)
    معجزه خاموش (۲۰۰۹)
    دنیای این روزای من (۲۰۱۰)
    انسان (۲۰۱۱)
    معشوق همین جاست ۲ (۲۰۱۲)

فیلم‌شناسی
داریوش در فیلم یاران
داریوش در فیلم فریاد زیر آب

    یاران کارگردان فرزان دلجو
    فریاد زیر آب کارگردان سیروس الوند

    فیلم فریاد زیر آب تنها فیلم داریوش است که در آن نقش اصلی دارد. داستان فیلم درباره ولگردی است که عاشق دختر پولداری می‌شود ولی بعدها متوجه می‌شود که او در واقع زنی روسپی است که با آدم‌های پولدار کار می‌کند و سعی می‌کند او را از این منجلاب بیرون بکشد.

جوایز و افتخارات

    جایزه سیمون و رونالد رایت بابت حمایت از حقوق اقلیت سال ۲۰۰۵
    نشان صلح در فستیوال فیلم، موسیقی و رسانه‌های تصویری بحرین
    جایزه بین‌المللی شر به خاطر فعالیت‌های پیوسته در ارتباط با اعتیاد و معضلات اجتماعی